Martyna Synkiewicz, rok IV – 2011/12

Cykl pięciu prac pt. Twarze jest połączeniem dwóch bardzo bliskich mi technik – litografii z fotografią. Zdecydowałam się pierwszy raz na cyfrową postać grafiki, wykorzystując zdjęcia odbitek litograficznych i bardzo ciasne kadry fotograficznych portretów. Zestawiając kolejne elementy, chciałam zbudować jak najciekawsze relacje między abstrakcyjną plamą, a mimiką postaci, kolorem, a skalą szarości, geometrią form i linii, a ekspresją gestu i różnorodnością faktur. Twarze są osobistą refleksją o powierzchowności świata zachodu, gdzie wszystkich traktuje się odpowiednio do ich atrakcyjności. To, kim jesteśmy zdaje się być coraz mniej czytelne przez swoisty filtr oceny wyglądu. Z doświadczenia wiem, że kobiety często traktowane są przedmiotowo, co zależnie od sytuacji, ułatwia lub utrudnia ich funkcjonowanie w świecie. Mój cykl kobiecych portretów, których twarze są zamazane, przekreślone to bunt wobec wszechobecnego kultu wizerunku. Jest to zderzenie dwóch nierozłącznych części każdego z nas, wyraz sporu między wewnętrznymi wartościami, a powierzchowną oceną, człowiekiem a jego wyglądem, duszą a ciałem.