Sabina Żukowska – dyplom 2016

Ewolucja obrazu, czyli
jak pozostać oryginalnym
w świecie pełnym powtórzeń.

Projekt dyplomowy Sabiny Żukowskiej ma postać książki, lecz jak sama autorka zaznacza w opisie pracy, jest to książka niekonwencjonalna, pozbawiona treści w postaci tekstu, zbudowana poprzez wielokrotne przetwarzanie jednego i tego samego motywu.

Narracja została tu skonstruowana za pomocą obrazu, co więcej tego samego obrazu. Punktem wyjścia jest jedna odbitka fotograficzna, wybrana dość dowolnie na zasadzie przypadkowego gestu zakupu, nie wynikającego z istotnych korelacji, uwarunkowań historycznych, czy osobistych motywacji. Mamy zatem do czynienia z obrazem wyłowionym z masy innych wizualnych treści. Fotografia wyjściowa jest jedynie zapisem pewnej sytuacji, która staje się pretekstem do stworzenia własnej opowieści.

Ten pierwszy przypadkowy gest zostaje postawiony w opozycji do bardzo świadomego procesu, w którym głównym zadaniem staje się analiza obrazu. Jaki pisze autorka: Odbiorca obserwuje fotografię rozbijaną na fragmenty, powielaną, niszczoną. Przetwarzanie obrazu dokonuje się poprzez liczne transformacje matrycy. Fotografia transponowana na kamieniu powraca w kolejnych odsłonach, poddana mniej lub bardziej kontrolowanym procesom destrukcji i rekonstrukcji. Mamy do czynienia z detalem utraconym i odzyskanym, niekiedy sprowadzonym do bardzo abstrakcyjnej formy. Ten sam motyw zostaje pokazany z odmiennej perspektywy, pojawia się w zbliżeniu, bądź w oddali; mamy obraz rozbity na pojedyncze kadry a następnie zmultiplikowany lub też zrekonstruowany i zespolony w całość. 

Cały ten proces, gra zależności pomiędzy odbitką fotograficzna i litograficzną nie służy badaniu mimetyzmu w sztuce, czy też właściwości reprodukcji technicznej w świecie masowej produkcji, ale odnosi się do pewnych zjawisk dotyczących idei obrazu jako zapisu wizualnego. W dobie produkcji, reprodukcji, imitacji, kopii, nieuchronnie pojawia się pytanie o oryginalność. Sabina Żukowska analizuje w swej pracy dyplomowej nie tyle kwestię autentyczności, co poddaje drobiazgowej analizie proces ewolucji obrazu badając we własnym zakresie zjawiska przesuwających się i na nowo ustanawianych granic rozdzielających to co, realne, realistyczne, zastane, wymyślone czy wykreowane.

Dla autorki projektu ważne jest poszukiwanie: Dociekliwość. Szukanie prawdy, oglądanie pod lupą. Czy przedstawienie, odbitka, zasługuje na uwagę i dlaczego. Zagłębianie się w strukturę fotografii, marginalizowanie tego, co przedstawia na rzecz szukania ukrytego, wejście w przestrzeń pomiędzy osobami, przedmiotami, które ukazuje. Mamy zatem tu i teraz, tam i kiedyś, przestrzeń materialną i mityczną, rzeczy powtarzalne i niepowtarzalne, replikowalne i nie, wszystko to już przerabialiśmy, wydaje się, że nic już nas nie zaskoczy.

I nagle pośród wielu innych wątków, pojawia się dość osobliwe: Czy chcesz poznać odpowiedź zanim zadasz pytanie?.
_
tekst: Magdalena Boffito